ข่อย

ชื่อพรรณไม้  ข่อย  

รหัสพรรณไม้ 7 – 57000 – 008 – 026

          ไม้ต้น ทรงพุ่มรูปไข่ สูง 12 เมตร กว้างทรงพุ่ม 5 เมตร พืชบกลำต้นเหนือดินทั้งตรงเองได้ เปลือกสีเทาอมน้ำตาล แตกเป็นสะเก็ด มีนางสีขาวใสใบเดี่ยว สีเขียว ขนาดแผ่นใบกว้าง 3 เซนติเมตร ยาว 6 เซนติเมตร ใบเล็กและหนา แข็ง จงสาระคายคล้อยกับกระดานทรายใบเรียงตัวสลับ รูปรี ปลายแหลม โคนใบมน ขอบใบหยักซี่ฟัน ดอกช่อกระจุก ออกดอกที่ปลายยอด กลีบเลี้ยงโคนเชื่อมติดกัน ปลายแยกเป็น 5 แฉก สีเขียว กลีบดอก โคนเชื่อมติดกัน ปลายแยกเป็นรูป 5 แฉก สีขาว รูปกงล้อ เกสรเพศผู้ มี 5 อัน สีเหลือง เกสรเพศเมียมี 2 อัน สีขาว รังไข่เหนือวงกลีบ ไม่มีกลิ่น ผลเดี่ยว ผลเมล็ดเดียวเข็ง ผลอ่อนสีเขียว ผลแก่สีเหลืองอ่อน ผลกลมเปลือกชั้นนอกนิ่มและฉ่ำน้ำ มีเมล็ด 1 เมล็ด สีเหลืองกลม

          ผลข่อยมีรสชาติหวานสามารถรับประทานได้ นำมาใช้ต้มน้ำรับประทานเผื่อออกฤทธิ์ให้สรรพคุณทางยา นำมาใช้เป็นส่วนผสมของยาสีฟัน นำกิ่งช่อยลอกเปลือกออกใช้แปรงหรือขัดถูฟันแทนแปรงสีฟัน โดยออกฤทธิ์เป็นยาสีฟัน และ ต้านเชื้อจุลินทรีย์ในช่องปาก ปลูกเป็นไม้ประดับ

ตัวอย่างพรรณไม้แห้ง

<< Back