ดอกแก้ว
ชื่อพันธุ์ไม้ ดอกแก้ว
รหัสพรรณไม้ 7 – 57000 – 008 – 006
ไม้พุ่ม ทรงกระบอก สูง 1 เมตร ยาว 30 เมตร พืชบก ลำต้นเหนือดินตั้งตรงเองได้ ผิวแตกเป็นเส้น สีขาวเทา ไม่มียาง ใบประกอบแบบขนนกปลายคี่ เรียงแบบสลับ ใบสีเขียวเข้ม กว้าง 4 – 10 เซนติเมตร ยาว 8 – 14 เซนติเมตร จำนวนใบย่อย 5 – 7 ใบ กว้าง 1 – 3 เซนติเมตร ยาว 1 – 7 เซนติเมตร ใบเป็นมัน แผ่นใบรูปรี ปลายใบแหลม โคนใบสอบเรียว ขอบใบเป็นคลื่น ดอกช่อกระจุก ออกดอกที่ซอกใบ กลีบเลี้ยงโคนเชื่อมติดกัน 5 แฉก รูปกงล้อสีขาว กลีบดอกแยกจากกัน จำนวน 5 กลีบ เกสรเพศผู้ 10 อัน ก้านเกสรเพศผู้แบน เกสรเพศเมีย ยอดเกสรรูปโล่ รังไข่เหนือวงกลีบ มีกลิ่นหอม ผลเดี่ยว ผลสดเมล็ดเดียวแข็ง ผลอ่อนสีเขียว ผลแก่สีแดงอมส้ม รูปร่างรี เมล็ดรูปไข่ 1 – 2 เมล็ด สีส้ม
ใบใช้ปรุงเป็นยาขับระดู และยาระบายลม แก้จุกเสียดแน่นเฟ้อ เนื้อไม้ทำด้ามปากกา เครื่องดนตรี ทำซอด้วง ซออู้ เป็นไม้ประดับ